آیا اثربخشی مهار کننده های خوردگی مایعات فلزی با گذشت زمان یا با افزایش حجم پردازش کاهش می یابد؟

اثربخشی مواد نگهدارنده مایع فلزی با گذشت زمان یا با افزایش میزان پردازش کاهش می یابد. مواد نگهدارنده با واکنش با سطوح فلزی برای تشکیل یک فیلم محافظ که از خوردگی جلوگیری می کند ، کار می کنند. با این حال ، این اثر دائمی نیست و غلظت و فعالیت مواد نگهدارنده به تدریج با گذشت زمان کاهش می یابد و بر اثر ضد خوردگی آنها تأثیر می گذارد.
مواد نگهدارنده در مایعات فلزی تحت تأثیر دما ، رطوبت و محیط پردازش قرار می گیرند. درجه حرارت بالا ، نیروهای برشی و تماس با سطوح فلزی در طول پردازش می تواند تجزیه یا فرار از مواد نگهدارنده را تسریع کند. به عنوان مثال ، تحت دمای بالا و نیروهای برشی بالا ، مواد نگهدارنده ممکن است برخی از مواد فعال خود را به دلیل تبخیر یا واکنشهای شیمیایی از دست بدهند و در نتیجه باعث کاهش عملکرد ضد خوردگی آنها می شوند. علاوه بر این ، از آنجا که مایع پردازش همچنان با سطح فلز تماس می گیرد ، مواد فعال مواد نگهدارنده نیز مصرف می شود و غلظت مواد نگهدارنده باقی مانده به تدریج کاهش می یابد.
با افزایش میزان پردازش ، ناخالصی ها ، یون های فلزی ، گریس و غیره در مایعات فلزی به تدریج جمع می شوند و این ناخالصی ها بر تأثیر مواد نگهدارنده تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، یون های آهن ، یون های مس و غیره در مایعات فلزی با مواد نگهدارنده واکنش نشان می دهند و اثر ضد خوردگی آنها را کاهش می دهند. در عین حال ، موادی مانند گریس و قلمه ممکن است یک فیلم یا رسوب را تشکیل دهند که سطح فلز را در بر می گیرد و ناحیه تماس نگهدارنده را کاهش می دهد و در نتیجه تأثیر ضد خوردگی آن را تحت تأثیر قرار می دهد.
آلودگی مایعات فلزی همچنین می تواند کاهش اثربخشی مواد نگهدارنده را تسریع کند. در طول استفاده طولانی مدت ، مایع ممکن است رطوبت یا سایر مواد مضر در هوا را جذب کند ، که باعث تغییر خصوصیات شیمیایی مواد نگهدارنده و کاهش بیشتر عملکرد ضد خوردگی آن می شود. از آنجا که غلظت مواد نگهدارنده در مایع پردازش کاهش می یابد ، فیلم محافظ بر روی سطح فلز به تدریج نازک تر می شود و سطح فلز بیشتر در معرض خوردگی است.
به منظور حفظ اثربخشی مواد نگهدارنده ، آزمایش منظم و پر کردن مواد نگهدارنده بسیار ضروری است. برخی از فرمولهای مایع پیشرفته فلزی ممکن است حاوی مواد خودکشی باشند که می توانند مواد نگهدارنده را تا حدودی دوباره پر کنند یا فعال کنند ، اما این توابع معمولاً محدود هستند و نمی توانند به طور کامل جایگزین نیاز به جایگزینی منظم و افزودن مواد نگهدارنده شوند. بنابراین ، هنگام استفاده از مایعات فلزی ، کاربران باید به طور مرتب وضعیت مایعات و اثربخشی نگهدارنده را با توجه به استفاده واقعی بررسی کنند تا اطمینان حاصل شود که برای مدت طولانی در بهترین شرایط کار است.